اولین نشانه‌های راه‌سازی به حدود ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد برمی‌گردد که جاده‌های سنگ‌فرش درشهر اور در عراق امروزی یا مسیرهای ساخته شده از چوب و الوار در مناطق باتلاقی گلاستونبری انگلستان نمونه‌هایی از آن می‌باشند.


راه‌سازان اواخر قرن 18
راه‌سازان اواخر قرن18برای ساخت‌وساز تنها از سنگ، شن و ماسه استفاده می‌کردند. آب می‌توانست در قالب یک ماده‌ی چسبنده سطح جاده را یک‌دست کند.
جان متکافه در سال 1717 در اسکاتلند به‌دنیا آمد. جان متکافه حدود 180 مایل از جاده‌های یورکشایر انگلستان را ساخت. (اگرچه او نابینا هم بود). جاده‌های او به‌خوبی

قیر
ماده‌غلیظوسیاه‌رنگ‌وچسبناک‌که‌ازنفت‌گرفته‌میشود

( اسم ) جسم جامد غیر متبلور سیاه رنگی که سطح شکستگی آن مانند شیشه ناصاف است و در اماکن نفتی قدیمی یافت می شود . ترکیب قیر همان ترکیبات قیر همان هیدروکربورهای نفت است که در نتیجه اکسید اسیون حالت جمود را پیدا کرده است . قیرهای طبیعی که به نام مومیایی و زفت رومی نیز نامیده می شوند و وزن مخصوص آنها بین 1 / 1 و 1 / 2 و سختی آنها کم و تقریبا 2 می باشد علاوه بر ترکیبات هیدروکربور در ترکیب آنها ازت و اکسیژن و حتی گوگرد هم وجود دارد . در طبیعت ممکنست قیرهای معدنی یا سنگهای آهکی آمیخته یا آنها را آغشته کرده باشد و در این صورت به نام آسفالت طبیعی نامیده می شوند . ساختن آسفالت مصنوعی هم با استفاده از همین آسفالتهای طبیعی صورت می گرفته . در پالایشگاههای نفت در ته دیگهای تصفیه مقادیر هیدروکربورهای خمیری با جامد باقی می ماند و آن همان قیرهای مصنوعی است که به بازار عرضه می شود و همه خواص قیرهای طبیعی را دارد . در بناها جهت جلوگیری از نفوذ رطوبت قیر به کار می برند . قیر در حدود 100 درجه حرارت ذوب می شود زفت رومی مومیایی قیر طبیعی حجر قیر اشبنت